I generacja Volkswagena LT (z niem. lastentransporter) zaprezentowana została 22 kwietnia 1975 roku w Berlinie. Samochód początkowo występował w trzech wariantach wagowych: LT28 miał 2,8 tony DMC, LT31 równe 3,08 tony DMC, a LT35 – najcięższa wtedy odmiana – oferowała 3,5-tonowe DMC.
Zobacz też: VW LT z 1980 roku z przebiegiem 4254 kilometrów na mobile.de
Od samego początku VW LT występował z nadwoziami furgon czy osobowe kombi, ale też podwozie do zabudowy z pojedynczą oraz podwójną kabiną, a także jako autobus.
Samochód można było zamówić w dwóch rozstawach osi oraz z dwoma wysokościami dachu (w przypadku „blaszki”).
W porównaniu do mniejszego brata, czyli VW T2, „LT-ek” – poza większą dopuszczalną masą całkowitą i co za tym idzie ładownością – posiadał silnik umieszczony z przodu pomiędzy fotelem kierowcy i pasażera.
Zobacz też: 10 ton ważył sam ładunek – ukraińskie VW LT nie dojechały na wagę
W pierwszych latach produkcji w Hanowerze gama jednostek napędowych składała się z 2-litrowego benzynowego silnika stosowanego także m.in. w Audi 100 oraz w Porsche 924.
O ile jednak w Audi gaźnikowy motor o pojemności 1984 ccm generował 115 KM, to w Porsche 924 zasialnym już mechanicznym wtryskiem paliwa K-Jetronic aż 125 KM.
W każdym razie Volkswagen LT z 4-cylindrowym benzynowym silnikiem (VW EA831) na gaźniku został dostosowany do osiągania niższych parametrów przy niższych obrotach wału korbowego – jego moc maksymalna dochodziła do 75 KM przy 4300 obr./min. a maksymalny moment obrotowy to 152 Nm przy 2400 obr./min.
Początkową jedyną wysokoprężną konstrukcją montowaną w I generacji VW LT była wolnossąca konstrukcja o pojemności 2702 ccm od angielskiego Perkinsa o mocy 65 KM.
Dopiero w pod koniec 1978 roku pojawiła się nowy 6-cylindrowy silnik Diesla. Również pozbawiona turbodoładowania jednostka D24 o pojemności skokowej 2383 ccm osiągała tylko 75 KM przy 4000 obr./min. oraz 155 Nm przy 2800 obr./min.
Warto tutaj dodać, że ta rzędowa „szóstka” montowana była aż do 1992 roku i zyskała miano pancernej konstrukcji z racji swojej długowieczności.
Zobacz też: VW LT z otwieranym bokiem – nietypowy furgon jest do kupienia
Oczywiście przez lata Volkswagen LT I generacji przechodził mniejsze i większe modernizacje.
I tak w roku modelowym 1983 pojawiła się jednostka D24T, czyli turbodoładowana wersja silnika 2.4 o mocy 102 KM i 195 Nm osiąganych przy 2500 obr./min.
W tym samym czasie pojawiła się 90-konna benzynowa jednostka o 6 cylindrach o mocy 90 KM, a do tego wprowadzono trzeci rozstaw osi dostępny dla o długości do 4,6 metra.
W 1985 roku pojawił się LT55 z 5,6-tonowym DMC, a okrągłe dotychczas reflektory z przodu zastąpione zostają przez prostokątne lampy. Ponadto dla wersji LT35 z pojedynczymi kołami na tylnej osi wprowadzono opcję napędu 4×4.
W sierpniu 1991 roku wraz z kolejną kuracją odświeżającą pojawiła się zmodernizowana jednostka D24TIC już z dołożonym intercoolerem, która osiągała 95 KM i 220 Nm przy 2200 obr./min.
Dotychczas stosowany typoszereg LT, czyli Typ 28, zastąpiony został oznaczeniem Typ 21 i wytwarzany był do grudnia 1995 roku – przez 21 lat wyprodukowano ponad 470 000 egzemplarzy VW LT.
Następcą kanciastego „LT-eka” była II generacja zaprojektowana już wspólnie z Mercedesem Sprinterem.
Źródło zdjęć: Volkswagen