Reklama

Używany: Opel Movano B 2.3 CDTI 125 KM – zdrowy dwulatek (zdjęcia)

Używany: Opel Movano B 2.3 CDTI 125 KM – zdrowy dwulatek (zdjęcia)

Czy używany Opel Movano B to godny polecenia dostawczak? Sprawdzamy 2-letnią furgonetkę z nadwoziem L3H2 i przebiegiem 50 tys. kilometrów.

Movano to największy z samochodów dostawczych marki Opel. Historia tego modelu sięga 1998 roku, kiedy to na rynku pojawiła się I generacja tego auta (według fabrycznej nomenklatury oznaczona literą A). Movano od samego początku było spokrewnione z Renault Master, bowiem oba pojazdy produkowane są w zakładach SoVAB (Societe des Vehicules Automobiles de Batilly) we wschodniej części Francji. W 2002 roku do tych konstrukcyjnych klonów dołączył także Nissan Interstar.

Opel Movano B to konstrukcyjnie brat bliźniak Renault Master III i Nissana NV400.
Opel Movano B to konstrukcyjnie brat bliźniak Renault Master III i Nissana NV400.

W 2010 roku zaprezentowano II generację dostawczego Opla, która – tak jak poprzednik – była konstrukcyjnym klonem Mastera III. Oprócz nich z linii montażowych w Batilly zjeżdża również dostawczy Nissan, którego nazwę zmieniono z Interstar na NV400.

Reklama

Po czterech latach produkcji Opel Movano B przeszedł modernizację. W ramach faceliftingu pojazd otrzymał m.in. bogatsze wyposażenie, w tym fabrycznie montowany elektroniczny system kontroli stabilności (ESC), czy system ułatwiający ruszanie na wzniesieniu (Hill Start Assist, w skrócie HSA).

Zobacz też: Opel Corsa E Van – mały miejski dostawczak (wideo, zdjęcia)

Opel Movano B to popularny, nie tylko na polskich drogach, pojazd. Wśród wielu dostępnych na rynku wtórnym wersji znaleźć można autolawety, czy „miedzynarodówki” mieszczące nawet 10 europalet, jednak najczęściej występującą odmianą są furgony.

Pomarańczowe światła obrysowe to standard w dwóch najdłuższych wersjach L3 oraz L4.
Pomarańczowe światła obrysowe to standard w dwóch najdłuższych wersjach L3 oraz L4.

I właśnie takie furgonowe nadwozie ma prezentowane na zdjęciach Movano B. Jest to przednionapędowa wersja z 2014 roku, ale jeszcze z przed faceliftingu. Sercem tego pojazdu jest 125-konny silnik 2.3 CDTI.

Samochód używany jest do przewozów kurierskich i po niecałych dwóch latach przejechane ma niemal 50 000 kilometrów, z czego zdecydowana większość tego dystansu przypada na typowo miejską eksploatację.

Opel Movano B – wnętrze po 50 tys. kilometrów

Zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz nie sposób nie dostrzec podobieństwa Movano do pozostałych trojaczków. Oczywiście inna osłona chłodnicy i widniejące na niej logo są inne w „Masterce” i Nissanie NV400, jednak już z boku wszystkie te auta wyglądają niemal identycznie. To samo tyczy się tylnej części pojazdu, lecz w przypadku pojazdów użytkowych oryginalna stylistyka nie ma to aż tak wielkiego znaczenia.

Jakość materiałów wykończeniowych stoi na przyzwoitym poziomie.
Jakość materiałów wykończeniowych stoi na przyzwoitym poziomie.

Również we wnętrzu Movano B nie różni się za bardzo od swoich braci. Charakterystyczne logo na trójramiennej kierownicy, czy inne cyferblaty to chyba jedyne elementy, po których możemy poznać, że siedzimy w dostawczym Oplu.

Pod względem przestrzeni i czytelności wskaźników jest naprawdę dobrze. To samo tyczy się ergonomii, może poza  zlokalizowanym na podsufitce włącznikiem świateł awaryjnych. Także standardowe wyposażenie uznać trzeba za przyzwoite. Na liście fabrycznych „gadżetów” jest elektryczne sterowanie i podgrzewanie lusterek zewnętrznych ze zintegrowanymi kierunkowskazami, centralny zamek z pilotem, a także elektryczne szyby z przodu, czy poduszka powietrzna kierowcy.

Manualna klimatyzacja to dosyć popularny element wyposażenia dodatkowego w Movano II generacji.
Manualna klimatyzacja to dosyć popularny element wyposażenia dodatkowego w Movano II generacji.

Prezentowany egzemplarz posiadał kilka elementów wyposażenia dodatkowego, w tym m.in. sterowanie systemem audio z Bluetooth przy kierownicy, manualną klimatyzację, czy tempomat. Nie jest to zresztą wyjątek, gdyż na rynku wtórnym znaleźć można auta doposażone nawet w automatyczną klimatyzacją, ogrzewanie postojowe, czy amortyzowany hydraulicznie fotel kierowcy.

Jedno z dwóch gniazd 12 V umieszczono na podszybiu. To bardzo praktyczne rozwiązanie.
Jedno z dwóch gniazd 12 V umieszczono na podszybiu. To bardzo praktyczne rozwiązanie.

Duży plus należy się za system schowków i standardowo montowane uchwyty na napoje. Do tego liczne półki w drzwiach, na desce rozdzielczej, czy suficie przydają się w codziennej eksploatacji.

Co ważne liście wyposażenia fabrycznego znalazły się dwa gniazda zasilające 12 V, z czego jedno z nich umieszczono na podszybiu. To bardzo praktyczne rozwiązanie, dzięki czemu kabel – np. od nawigacji lub smartfona – nie ciągnie się przez połowę deski rozdzielczej, utrudniając obsługę nawiewu albo odtwarzacza CD.

Zobacz też: Używany Ford Transit IV 2.5 D 75 KM – kolega „Rudej” (zdjęcia)

Trzeszczący podczas jazdy fotel kierowcy to największy mankament w 2-letnim Movano.
Trzeszczący podczas jazdy fotel kierowcy to największy mankament w 2-letnim Movano.

Po niemal 50 tys. kilometrów kabina Movano nie wygląda źle, chociaż na kierownicy widać już lekkie przetarcia. Jednak najbardziej irytującym elementem jest skrzypiący podczas jazdy fotel kierowcy. Na szczęście metalowe ramię siedziska będzie wymienione w ramach fabrycznej gwarancji.

Niektórzy stwierdzą zapewne, że przy takim przebiegu nic nie powinno trzeszczeć i… mają rację, ale trzeba wziąć pod uwagę jeden ważny czynnik. Prezentowany blaszak od prawie dwóch lat jeździ w kurierce i przynajmniej kilkadziesiąt, jak nie kilkaset razy dziennie ktoś na ten fotel wsiada, a potem zsiada.

Ładowność i wymiary przestrzeni ładunkowej Opla Movano B

Używany Opel Movano B dostępny jest w bardzo wielu różnych specyfikacjach. Dopuszczalna masa własna wynosi od 2800 do 4500 kg (wyłącznie w wersji z napędem na tylne koła i „bliźniakami” na tylnej osi).

Przedstawiony na zdjęciach pojazd to wersja 3500, co oznacza, że jego DMC to właśnie 3,5 tony. Według danych z dowodu rejestracyjnego, masa własna to 1970 kilogramów, a więc ładowność – co nietrudno policzyć – nie powinna przekroczyć 1530 kg.

Co ciekawe, w ramach modernizacji w 2014 roku wprowadzono do oferty najdłuższą odmianę L4 z pojedynczymi kołami na tylnej osi. Wcześniej furgon L4 dostępny był tylko i wyłącznie z „bliźniakami”.

Furgon Movano w wersji L3H2 ma objętość 13 metrów sześciennych.
Paka furgonu Movano w wersji L3H2 ma objętość 13 metrów sześciennych.

II generacja tego dostawczego Opla dostępna była – i zresztą ciągle jest – z czterema długościami karoserii, trzema rozstawami osi oraz trzema wysokościami dachu.

W przypadku prezentowanego egzemplarza mamy do czynienia z wersją L3H2, co oznacza trzecią długość nadwozia (6198 mm) z największym rozstawem osi (4332 mm) oraz ze średniej wysokości dachem (2488 mm).

Prawe drzwi boczne w niemal wszystkich Oplach Movano B otwierają się na szerokość 1270 mm.
Prawe drzwi boczne w niemal wszystkich Oplach Movano B otwierają się na szerokość 1270 mm.

Dzięki niemałym gabarytom zewnętrznym także i przestrzeń ładunkowa jest naprawdę spora. Wymiary paki Movano B w wersji L3H2 z przednim napędem przedstawiają się następująco: maksymalna długość przy podłodze (3733 mm), szerokość (1765 mm), szerokość pomiędzy nadkolami (1380 mm), wysokość (1894 mm).

Przesuwane prawe drzwi boczne należą do standardowego wyposażenia. Po ich otwarciu mamy do dyspozycji 1270 mm szerokości, co oznacza, że bez większych trudności wejdzie tam pełnowymiarowa europaleta.

Wyjątkiem jest wersja L1, której przesuwane drzwi otwierają się tylko na szerokość 1050 mm.

Do tego Movano B ma fabrycznie zamontowane nieprzeszklone drzwi tylne, które otwierają się do 90 stopni, ale po zwolnieniu blokady – co jest zresztą banalnie proste – można je rozłożyć pod kątem 180 stopni. Za możliwość otwierania tylnych skrzydeł do 270 stopni trzeba dopłacić dodatkowo (według aktualnego cennika 894 zł netto/1100 brutto.)

Silnik 2.3 CDTI 125 KM – dynamiczny i w miarę oszczędny

Wysokoprężny silnik 2.3 CDTI o mocy 125 KM wyposażono w jedną turbosprężarkę.
Wysokoprężny silnik 2.3 CDTI o mocy 125 KM wyposażono w jedną turbosprężarkę.

Gama silników Movano B składa się jednostki wysokoprężnej 2.3 CDTI (oznaczenie kodowe M9T).

Produkowana we francuskich zakładach Renault w Cléon 4-cylindrowa konstrukcja dostępna jest jednak w kilku konfiguracjach.

Przed modernizacją w 2014 roku silnik osiągał 100, 125 lub 150 KM. Po kuracji odświeżającej bazowy motor zyskał 10 KM, a do oferty wszedł silnik z podwójnym doładowaniem BiTurbo, który dostępny jest w wersji 136 oraz 163 KM. W ofercie jest też 150-konna odmiana jednostki 2.3 CDTI, ale występuje ona tylko z 6-biegową zautomatyzowaną przekładnią Easytronic.

Pod maską prezentowanego auta pracowała125-konna odmiana silnika 2.3 CDTI bez filtra cząstek stałych (DPF), który jest już obecnie montowany w każdej wersji Movano. Brak „DPF-a” oznacza brak problemów, bowiem wersje wyposażone w ten filtr źle znoszą typowo miejską eksploatację.

Dlaczego? Bo automatyczna procedura wypalenia sadzy podczas pokonywania krótkich odcinków po prostu nie zadziała. Do jej przeprowadzenia konieczna jest dłuższa jazda z wyższą prędkością obrotową silnika oraz większym obciążeniem jednostki napędowej.

Jak na razie 125-konny silnik nie sprawia żadnych problemów. Maksymalny moment obrotowy równy 310 Nm dostępny jest w szerokim zakresie od 1250 do 2500 obr./min. Podczas miejskiej eksploatacji załadowane towarem Movano spala około 12 litrów oleju napędowego na 100 kilometrów. W cyklu mieszanym średnie zapotrzebowanie na paliwo kształtuje się w granicach 10 litrów, co uznać trzeba za zadowalający wynik.

Po modernizacji silnik 2.3 CDTI 125 KM nie ma większej mocy, ani momentu obrotowego, chociaż poprawiono jego elastyczność. Dzięki skróconemu przełożeniu szóstego biegu przyspieszenie od 80 do 120 km/h trwa o około 3,5 sekundy mniej w niż w wersji z przed faceliftingu.

W ramach kuracji odmładzającej wydłużono też termin obowiązkowych przeglądów. Wcześniej auto musiało pojawiać się w serwisie co 40 000 km lub co 1 rok. Modele po faceliftingu mają obowiązkowe przeglądy po 2 latach  albo przejechaniu 40 tys. km (w zależności co nastąpi pierwsze).

Movano B: typowe usterki, ceny na rynku wtórnym

Używany Opel Movano B zbiera całkiem dobre opinie wśród dotychczasowych właścicieli i użytkowników. Pojazd dobrze znosi intensywną eksploatację, chociaż producent ogłosił kilka akcji serwisowych dotyczących tego auta.

W samochodach z rocznika modelowego 2010 i tylko z napędem na przód występowały wadliwe łożyska tylnego koła, czy źle zamontowane uchwyty pasa bezpieczeństwa z pojedynczym siedzeniem przednim kierowcy. Do tego w niektórych egzemplarzach istniało zagrożenie utraty ciągłości połączenia pomiędzy czopem piasty a piastą mocowania koła tylnej osi.

W przypadku wersji po modernizacji zaproszenie do odwiedzenia serwisów wysyłane było jak na razie tylko raz. Chodziło o ryzyko pęknięcia tarczy napędzającej wałek pompy próżniowej wspomagania układu hamulcowego.

Zobacz też: Opel Vivaro i Movano z wadliwymi pompami próżniowymi

Ceny używanego Opla Movano B np. z 2010 roku w wersji furgon zaczynają się od około 28 tys. zł netto/34 tys. brutto (L2H2, 125 KM; auto do zarejestrowania). Dwuletnią furgonetkę (L3H2, 125 KM; pojazd zarejestrowany w Polsce) wyceniono na 55 tys. zł netto/ 68 tys. brutto.

 

 

Podziel się: